-
1 zakładać
zakładać (-am) < założyć> (-ę) ubranie, buty anziehen; czapkę, okulary aufsetzen; firmę, zespół, miasto gründen; konto einrichten, eröffnen; krawat umbinden; telefon, gaz anschließen;zakładać sobie sich vornehmen;zakładać opatrunek k-u jemandem einen Verband anlegen, jemanden verbinden;zakładać nogę na nogę die Beine übereinander schlagen;zakładać brzeg einen Saum einschlagen;zakładać plombę MED eine Füllung machen;zakładać prąd eine Stromleitung verlegen;zakładać szwy MED eine Naht machen, nähen;zakładać pieniądze za k-o Geld für jemanden auslegen;zakładam, że … ich nehme an, dass …;załóżmy, że … nehmen wir an, dass …;to zakłada, że … das setzt voraus, dass …;zakładać sprawę do sądu vor Gericht bringen;zakładać się (o A) wetten (um A)
См. также в других словарях:
zakładać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zakładaćam, zakładaća, zakładaćają, zakładaćany {{/stl 8}}– założyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zakładaćżę, zakładaćży, zakładaćłóż, zakładaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakładać – założyć dom — {{/stl 13}}{{stl 7}} zawierać związek małżeński, zakładać rodzinę {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dom — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. u, W. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} budynek, budowla służąca jako miejsce zamieszkania, jako siedziba instytucji, sklepów, zakładów pracy itp. : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakładać — 1. Czekać, siedzieć z założonymi rękami (rękoma) «nic nie robić, przyglądać się czemuś biernie»: – I stryj ma zamiar czekać tak z założonymi rękami na wizytę mordercy? – A co mam robić? T. Kostecki, Dom. Jeśli rzeczywiście niczego nie można było… … Słownik frazeologiczny
stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi … Słownik języka polskiego
zbroić — I ndk VIa, zbroję, zbroisz, zbrój, zbroił, zbrojony 1. «zaopatrywać w broń i sprzęt wojenny; uzbrajać» Zbroić żołnierzy. Zbroić armię, wojsko, oddziały partyzantów. 2. techn. «umacniać płyty, słupy betonowe, szkło itp. wmontowując lub wtapiając w … Słownik języka polskiego
iść [pójść] na swoje — {{/stl 13}}{{stl 33}} porzucać dom rodziców i zakładać własne gospodarstwo domowe; zaczynać samodzielne życie :{{/stl 33}}{{stl 10}}Dzieci ożeniły się i poszły na swoje. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ognisko domowe [rodzinne] — {{/stl 13}}{{stl 33}} rodzina, dom rodzinny :{{/stl 33}}{{stl 10}}Zakładać ognisko domowe, rodzinne. Zatęsknić do ciepła domowego ogniska. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
